“คำตอบของพี่บัวที่เปลี่ยนมุมมองของเราไปตลอดกาล”

ครั้งแรกสุดที่เราออกเดินทางจากเชียงใหม่ ไปทุ่งหัวช้างด้วยระยะทาง 129 กม. ใช้เวลาขับรถประมาณ 3 ชั่วโมง เพื่อไปทำความรู้จักกับพี่บัว สาวชาวกะเหรี่ยงผู้ที่มีคนบอกกล่าวมาว่าเธอทอผ้าเก่งมาก

ความตั้งใจของพวกเราในการไปพบพี่บัวครั้งแรก คือ เป็นการไปเพื่อเยี่ยมเยียน พูดคุย ทำความรู้จักคุ้นเคยกันไว้ก่อนทำงานร่วมกัน ซึ่งพวกเราคิดว่ามันก็เป็นเรื่องธรรมดาที่เราควรมีการพูดคุย ทำความเข้าใจซึ่งกันและกันในการที่เราจะทำงานร่วมกันต่อไป

แต่พี่บัวกลับทำให้การพบกันครั้งแรกมันไม่ธรรมดาเลย มีช่วงหนึ่งของการสนทนาที่เราถามพี่บัวว่า…. ที่หมู่บ้านพี่บัวนี่ยังขาดเหลืออะไรบ้างคะ?

(ในใจเราตอนนั้นคิดว่า ก็คงขาดเหลือเสื้อผ้า ข้าวของเครื่องใช้ต่าง ๆ ตามความคุ้นเคยที่เรามักจะบริจาคกันเป็นประจำ)

แต่คำตอบที่เราได้รับ มันกลับทำให้เรารู้สึกเหมือนมีก้อนอะไรบ้างอย่างจุกอยู่ที่ลิ้นปี่ พูดอะไรไม่ออก นิ่งอึ้งไปพักใหญ่……

พี่บัวตอบว่า…… ” ขาดงานค่ะ!!! ”

คำตอบของพี่บัวในวันนั้น มันสั่นสะเทือนความคิด ความรู้สึก และมุมมองชีวิตของพวกเราต่อการทำงานกับชาวบ้านไปตลอดกาล.. เราได้รู้ซึ้งถึงคำว่า ‘คุณค่าของงาน’

เราได้เรียนรู้ว่า ทุกคนต่างก็รู้สึกว่าตัวเองมีคุณค่า เมื่อได้ใช้ความสามารถของตัวเองในการสร้างสรรค์ผลงาน ยิ่งเมื่อมีคนเห็นคุณค่าในงานที่เราทำ หัวใจของเราก็ยิ่งเต็มเปี่ยมไปด้วยความสุขที่เราสร้างขึ้นด้วยหนึ่งสมองและสองมือของเราเอง   

คำตอบของพี่บัวในวันนั้น มันยังดังก้องอยู่ในหัวของพวกเราตลอดเวลาที่ทำงาน ….และจะขอบันทึกเก็บไว้เตือนใจตัวเอง สำหรับการทำงานต่อไปในวันข้างหน้า “เข้าใจ เข้าถึง พัฒนา” ทำงานให้ได้งาน ให้งานและความงอกเงยมันลงไปถึงชุมชนจริง ๆ

ขอบคุณพี่บัวมาก ๆ เลยนะคะที่สอนบทเรียนอันมีค่าให้กับพวกเรา เราจะสร้างงาน สร้างคุณค่าให้กับตัวเอง ให้กับคนอื่น ๆ ในสังคมไปด้วยกันเนอะพี่บัวเนอะ ^__^